Dashuria është dorëzim. Dashuria është arsyeja e dashurisë. Dashuria është të kuptosh. Dashuria është muzikë. Dashuria dhe zemra fisnike, janë e njëjta gjë. Dashuria është poezia e trishtimit. Dashuria është të parit në pasqyrë e shpirtit të brishtë. Dashuria është kalimtare. Dashuria është të mos thuash kurrë jam penduar. Dashuria është kthjelltësim. Dashuria është të …
“Ashtu është edhe pamja jote. Një përzierje dëlirësie, melankolie dhe sensualiteti i ndrydhur. Por veç kësaj …prit një moment. Një ankth në sytë e tu, poshtë atij balli që ngjan si një ballkon i dalë. Por nuk e di nëse është kjo ajo që më pëlqen tek ti. Besoj se është diçka tjetër. Që shpirti …
Ai më kishte thënë «nuk do shkruash libër për mua». Po unë nuk kam shkruar libër për të, dhe as për veten time. Vetëm sa kam shprehur me fjalë – fjalë që ai, pa dyshim, nuk ka për t’i lexuar kurrë, që nukjanë shkruar për të – atë çka vetëm egzistenca e tij ka mundur …
Tani që ai u largua dhe nuk do të bëhet i gjallë më, u zhduk, u fshi tutje nga fusha e jetës saktësisht si të kish vdekur, asaj, Irenës, nuk i mbetet veçse të armatoset me gjithë guximin që një grua mund t’i kërkojë Zotit dhe të shkulë të gjitha rrënjët me të cilat ajo …
Novela “Macja” e shkrimtares Colette sapo ka njohur dritën e botimit, përkthyer mjeshtërisht nga profesor Edmond Tupja. Përkthyesi ka publikuar herë të parë në media librin origjinal, prej nga feksi dëshira për ta sjell në shqip. Një rrëfim ndryshe i shkrimtares franceze Colette, që jetoi në gjysmën e parë të shekullit të XX, ku dallohet …
I vetmuar në apartamentin e tij në Paris, atje ku u frymëzua të shkruante veprat më të rëndësishme letrare si ‘Lehtësia e padurueshme e qenies’, ‘Shakaja’, ‘Pavdekësia’, ‘Identiteti’ apo ‘Takimi’, Milan Kundera niset në udhën e fundme të përjetësisë, nga një sëmundje e rëndë prej së cilës vuante prej vitesh. Shkrimtari çek jetoi si bohem …
“Lindur së prapthi”, një rrëfim i gjatë kujtimesh, që e njeh lexuesin me ndjesitë e një kohe të errët, nisur me fëmijërinë e shkrimtares e poetes Rita Petro, për të njohur dritën e pritshme të demokracisë. Procesi i të shkuarit, ditënetët që e nanurisnin krijuesen nëpër çaste të jetuara vrullshëm, mandej ngacmime të brendshme, që …
Nuk e harroj atë mbrëmje. Dy duar të panjohura më kthyen mbrapsht. Me to u thye një copëz zemre. Ishte janari i fundit, që do të jetoja në shtëpinë dritëshumë. Më pas, do të degdiseshim kushedi se ku. Ishim rrezik për komunitetin. Ato boritë i dëgjonin edhe ata që kishin probleme me veshët e kështu …
E dashura qau ndaj të gdhirë, pa zë,dhe lotët i shkisnin, rrokulliseshin për faqe,dhe supet i dridheshin me ngashërima.Ishte e shtunë shtatori të vonë,gjethet e para qenë futur nën prag;të tjera, të pezullta, lakoheshin në ajër.Ishte ditë pushimi dhe një mendje më thoshme marrë arratinë ku mendja s’kish bujtë.Por e dashura dëneste dhe dielli s’kish …









